Kadir Bayşu

Hedef gösterenler ve hedefe yürüyenler... İnsanoğlu işte umutsuz yaşayamaz. Unutmadan da yaşayamaz. Uyuşmuş, hep aynı ortamda dura dura sıradanlaşmış insanlarla dolu her yan. Bir eğitimci arkadaşım anlattı. Ziyaret ettiği ilçe milli eğitim müdürlüğünde gördüklerini. Eğitimci, bir eğitim kurumunda, özellikle ilçeyi temsil eden bir lider kurumda... Kapıdan içeri girildiğinde, eğitime yön veren, bilimle, fenle uğraşılan bir yer görüntüsü olması gerekirken, sıradanlaşmış insanlar yüzünden hep aynı görüntü, hep aynı düzen. Değiştirilmeli biraz, dışarıdan bakan gözlerle şekillendirilmeli, Yapılan eleştirileri dikkate almalı yöneticiler, Unutmayınız ki eğitime öncülük eden, yön veren ve örnek olanlar kendilerini sürekli yenilemeleri gerekiyor. Eleştirilere kulak tıkamadan farklı pencereden bakabilmeli eğitimci. Bu yenileme görünüş olarak değil, çalışanlar olarak ve çalışanların kendilerini yenilemeleri olarak görülmeli. Eğitim kurumlarında çalışan herkesin iyi birer okuyucu olmalar

İnsanoğlunun hayat serüveninde yaşadığı, karşılaştığı özel günler, önemli anlar ve anılar vardır. Bizler için d oğum ve ilk nefes alış, bu dünyada yaşadığımız ilk dönüm noktasıdır. Peki daha sonra? İlk okula başladığımız gün. Sonra değişen okullar ve yerler. Değiştirilen şehirler, Girdiğin sınavlar ve kazandığın okullar. Erkeksen gittiğin askerlik günü. Evlendiğin gün. Baba-anne olduğun ilk an. İlk işe başlayıp, ilk maaşını aldığın gün. Değişen işler, üstlenen roller, verilen görevler. Değiştirilen işler, Hepsi birer dönüm noktası. Hepsinde ayrı heyecan. Beklemediğiniz bir anda yaşanan dönüm noktaları ise farklı bir duygu. Değiştiriyor metabolizmayı, Tabi ki bir diğer pencereden baktığımızda yaşanılan başka dönüm noktaları da yok değil. Hayatın tatlı ve yaşanılması gereken dönüm noktaları kadar insanı zora sokan, Tecrübelendiren, hayattan soğutan, içine kapatan, yalnızlaştıran, soyutlaştıran ve unutulmayan dönüm noktaları... Yaşanılan ayrılıklar, başa gelen hasta

"Yalnızca bir sorunla karşılaştığımız zaman düşünürüz." (John Dewey) Bu sözü okuduğum bir kitaptan aldım. Gerçekten doğru mudur diye uzun uzun düşündüm.  "Düşünmek üzerine düşünmek" eylemi de düşündürdü beni uzun zaman. Yapılan beyin araştırmaları bizlere düşünmenin gerçekleştiği durumlarda beynin daha üretken olduğunu gösteriyor. Asıl sorun ne biliyor musunuz? Bir sorunla karşılaştığımız zaman nasıl düşünmemiz gerektiği...  O kadar çok sorun var ki! Ekonomik sorunlar, Ailevi sorunlar, Çevresel sorunlar, Politik sorunlar, Ülke sorunları, Dünya sorunları, Küresel sorunlar... Ve asıl önemlisi EĞİTİM SORUNLARI... Eğitimciler dışında herkesin fikrinin olduğu, çözüm önerilerinin havalarda dolaştığı, işi yapan uygulayıcıların fikirlerinin dahi alınmadan, nasıl çözülür diye sorulmadan üretilmeye çalışılan sorunlar... Eğitimde o kadar çok sorun var ve biz hala ülke olarak düşünmeye, çözüm önerileri sunmaya başlayamadık(Gerçek eğitimciler o

Ne güzel söylemiş yazar, "Bir toplumun dili o toplumun hafızasıdır." Dil öğrenimi dört bölümden oluşmaktadır.  "Konuşma, okuma, yazma ve dinleme." Bu dördü bize öğrenmenin kapılarını açar. Dördü de birbirinden önemlidir. Ve hepsi geliştirilmelidir. Sadece birine yoğunlaşmak hep eksik bırakır bir şeyleri. Aslında bu dördü iletişim becerilerimizin kalitesini belirliyor. Peki, Nerede ve nasıl öğreniriz? Bu soruya bir eğitimci olarak "her yerde ve her zaman" olarak cevap veririm. Son yıllarda şunu öğrendim ki yazarak da öğreniliyor. Yazarak bilgi, duygu, düşünce ve hayallerimizi aktarabiliyoruz. Duygularımızı ifade ediyor, isteklerimizi belirtiyoruz. Yazdıkça düşünme becerisi gelişiyor, insanın. Yazdıkça kelimelerin anlamları genişliyor, Bir kavram üzerinde sayfalar hatta kitaplar oluşuyor. Bakış açın genişliyor. Uçan sözler kalıcı hale geliyor. Perçinleniyor. Ölümsüzleştiriliyor. Sonra bir bakıyorsunuz ben neler y

Hep bir başlangıç... Hayatımızın her döneminde, Özellikle eğitim aldığımız dönemde daha fazla yaşarız bu başlangıçları. Ancak yaş ilerledikçe başlangıçların sayısı azalır. Hayatınızın en güzel dönemlerinde yürüttüğünüz bir çalışmaya ara vermiş olabiliriz. Yaş ilerlemiştir. Ancak içinizden bir ses, bizi tetikleyen veya bize heyecan katan bir şey "devam et" der. Yüksek lisans eğitimim sırasında bir hocam "eğitimin yaşı olmaz, ben 40 yaşından sonra yüksek lisans yaptım" demişti. Doktora yapma isteği doğdu içimde. Belki bir ilham, belki de bir heyecanla. Gerçekten eğitimin yaşı yok. Keşke Japonya'da olduğu gibi herkes istediği zaman üniversite de derslere girebilse. Keşke üniversiteler de bu şekilde ara verenlere özel destek ve öncelik verseler. Uzun yıllar eğitim alanında çalışmış bir insanın bilgi ve tecrübesinden yararlanırız düşüncesine girseler. Keşke tüm eğitim çalışanlarının önü açılsa ve desteklenseler. Yüksek lisansı, lise eğitiminden bi

Neler oldu? Neler yaşandı? Neler değişti? Dünden bugüne, Geçen haftadan, aydan, yıldan hatta doğduğumuz günden bugüne... Neler yaşandı? Hepsi bir bir yazıldı tarihin sayfalarına. Hatırlanacak kadar değerli, Hafızalardan silinecek kadar önemsiz. "Neredeydik, nereye geldik" dedirtiyor insana, Ama hep bir tecrübe, Bazen keşke dedirtiyor insana, Yaşanmışlıkların tekrarı ya da bir daha olmaması adına zihinlerde edinilen düşünceler. Hayatı anlamlı kılan nedir? Anlamsızlaştıranlar nelerdir? Ne yapmak istersin de yapmazsın? Yaptıkların kimlerin hedefidir? Yapamadıkların kimlerin değersizleştirdiğidir? Anlam kattığımız, Farklılaştırdığımız, Ve değer kattığımız her ne ise, Sanırım dünya sadece bizim etrafımızda dönmüyor.

Yaşamımız boyunca karşılaştıklarımız, Edindiğimiz tecrübeler, Yılların karşımıza getirdikleri, Önümüze çıkan yol ayrımları, Kaçırdığımız fırsatlar, Yaşadıklarımızın sürekli tekrarlanması, Aynı hatayı tekrar tekrar yapma tecrübemiz, Aynı çukura tekrar düşmem dercesine, Tarihin tekerrür etmesi gibi. Yaşadıklarımızdan aldığımız dersler. Bilinen bir şey var ki, Hayatta gelgitler hep oluyor. Güneşle dünya arasına giren ay gibi, Hep bir şeyler giriyor araya. Değişiyor fikirler, Değişiyor dünya. Bir anda oluyor ve bir anda bitiyor sanki her şey. Siyasette, eğitimde, yaşanılan gelgitler, İnsan şaşırıyor bazen, Yine aynısı olacak diye. Hiç değişmeyecek, düzelmeyecek bu eğitim, Ne olacak bu ülkenin hali dedirtiyor bazen. Sınavlar, yerleştirmeler... Öğrencilerde ve ailelerde yaşanan ümitsizlikler. Bu günlerde bir bekleyiş, Lise yerleştirmeleri, üniversite puanlarının açıklanması, Öğrencilerde ve ailelerde yaşanan heyecanlar, Ailelerin sistem yakınmaları, Bilinen g

Konuşmaya başladığımız günden beri sözcükleri, cümleleri, metinleri, kitapları, yazılanları ve düşünceleri anlamaya çalışıyoruz. Bazen bir kelime üzerinde o kadar konuşuyor ve yazıyoruz ki, işin içinden çıkamıyoruz. İşte o zaman saatlerce yapacağımız konuşmalar veya sayfalara denk gelen yazılara karşılık bir sözcük imdadımıza yetişiyor. Metafor; bir şeyi başka bir şey ile anlatmaya, benzetmeye ve kıyaslamaya çalıştığımız mecazlar. Metafor kullanımı özellikle bilimsel çalışmalarda artmaya başladı. Bir düşünce ile ilgili anlatılmak istenenlerin metaforlanması... Reklam sektöründe de çok fazla kullanılıyor. Ayrıca alıcıları etkilemenin en güzel yolu.  Kıssadan hisse gibi... Anlatmak istediğinizi sayfalarca süren yazılardan ziyade bir kelime veya bir cümle ile ifade ediyorsunuz. Evet önemli olan duygu ve düşüncelerin kısa ve öz olarak anlatılmasıdır. Ama asıl önemli olan o kısa ve öz anlatımdan çıkarımları sağlamaktır.  Anlatmak kadar anlaşılmak, anlatılanı anlamak ön

Tüm eğitimcilerin okuması gereken kitap listesi. 1) Japon Mucizesi ve Türkiye, Mehmet Turgut, (2001), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları 2) G elecek Zamanda Düşünmek, Jennifer James, (1997), Boyner Holding Yayınları 3) Ruhun Arayışı, Charles Handy, (1998), Boyner Holding Yayınları 4) Beşinci Disiplin, Peter Senge , (1993), Yapı Kredi Yayınları 5) Tongue Fu, Sam Horn, (1997), Boyner Holding Yayınları 6) Liderin Takım Çantası, Cem Kozlu, (2009), Remzi Kitabevi 7) Yetişkin Çocuklar, Doğan Cüceloğlu, (1994), Remzi Kitabevi 8) Drive, Daniel Pink, (2010), Rota Yayınları 9) Mobbing, Pınar Tınaz, (2008), Beta Basım Yayın 10) Duyguların Psikolojisi, Nevzat Tarhan, (2010), Timaş Yayınları 11) Etkili İnsanların Yedi Alışkanlığı, Stephan Covey, (2000), Remzi Yayınevi 12) 8. Alışkanlık, Stephan Covey, (2004), Sistem Yayıncılık 13) İnanç Psikolojisi, Nevzat Tarhan, (2009), Timaş Yayınları 14) Mor İneğin Akıllısı, Arman Kırım,(2009) 15) Türk Grup Davranışı, Erol Göka, (2006), Aşina Kitaplar 16) Tü