MEMNUNİYET-MEMNUNİYETSİZLİK
Hangisini ele alsam.
Hangisinden başlasam.
Hayatım boyunca edindiğim tecrübelerden hep şunu öğrendim. Yaptığım işte insanları memnun etmek için uğraşmamalıyım. Kendimi beğendirmeye çalışmamalıyım.
İnsanları memnun etmeye çalışırsanız memnuniyetsizlikler ortaya çıkmaya başlar.
Kaç gündür yazmak istiyorum. Şehir değişikliği sonrası evimize internet dün akşam bağlandı. Bir hafta Telekom'u bekledik. Bir hafta bayram tatili. Bir hafta da modem siparişi ve gelişi.
Bugün konudan konuya atlamak istiyorum.
Yazmak isteyip de yazamamak. Sosyal medyada yapılan paylaşımlar. Çevremde yazmam için gelişen olaylar...
Paylaşımlara yapılan beğeniler... beğeni gelmiş mi diye bakınmalar.
Bir de kendini beğendirmeler... Yayınlanan fotoğraflar...
Hele hele de yapılan yorumlar.
Kendince doğru yazılanlar, yaşamadan kesilen ahkamlar...
Biliyorum ki eleştirmemeliyim. Eleştirdiğiniz zaman muhakkak siz de eleştirilirsiniz.
Herkes kendi penceresinden baktığında haklı.
Çok yönlü düşünebilmeyi maalesef başaramıyoruz.
Çok önemli bir gelişme de Suriyelilerin vatandaşlığa alınması...
Ülkenin bir evladı olarak ben de ilk etapta tepki gösterdim. Ancak bu düşüncem çok kısa sürdü. Benim de atalarım bu topraklara Kafkaslardan gelmişler. O zaman Batum, Osmanlı toprağı, savaştan etkilenmesinler diye Anadolu'ya zorunlu göç ettirilmişler. Tıpkı tarihte Bulgaristan'dan göç edenler, Tatarlar, Boşnaklar, Balkanlardan gelenler gibi...
Bayram tatilinde Samsun'da iken deniz kenarında oturuyorduk. Kalabalık bir aile geldi. Suriyeli olduklarını anladık. Çoluk-çocuk hep birlikte kıyafetleri ile birlikte denize girdiler. Eşimle onları izliyor, bir taraftan da oğlumuzu takip ediyorduk. Bizim bir tane, onların 3-5 tane çocukları vardı. Aynı durumda olsak ne yapardık?
Vatan kavramının oluşmadığı topraklarda neyi savunacaksınız?
Uğruna ölemediğiniz toprakları ne kadar sahipleneceksiniz?
Düşüncelerim ikileme düştü.
Yapılan yorumları çok yönlü düşünmeye başladım.
Ve son olarak hızla geçen günler...
Durdurmak ne mümkün...
Facebook her gün bunu yapmaya başladı...
Geçen yıl bugün veya 2 yıl önce bugün paylaştıkların diyor.
Hatırlatmaların güzel ancak bazen insan hatırlamak istemiyor.
Çünkü sen hatırlattıkça insanın geri dönesi geliyor.
Hangisinden başlasam.
Hayatım boyunca edindiğim tecrübelerden hep şunu öğrendim. Yaptığım işte insanları memnun etmek için uğraşmamalıyım. Kendimi beğendirmeye çalışmamalıyım.
İnsanları memnun etmeye çalışırsanız memnuniyetsizlikler ortaya çıkmaya başlar.
Kaç gündür yazmak istiyorum. Şehir değişikliği sonrası evimize internet dün akşam bağlandı. Bir hafta Telekom'u bekledik. Bir hafta bayram tatili. Bir hafta da modem siparişi ve gelişi.
Bugün konudan konuya atlamak istiyorum.
Yazmak isteyip de yazamamak. Sosyal medyada yapılan paylaşımlar. Çevremde yazmam için gelişen olaylar...
Paylaşımlara yapılan beğeniler... beğeni gelmiş mi diye bakınmalar.
Bir de kendini beğendirmeler... Yayınlanan fotoğraflar...
Hele hele de yapılan yorumlar.
Kendince doğru yazılanlar, yaşamadan kesilen ahkamlar...
Biliyorum ki eleştirmemeliyim. Eleştirdiğiniz zaman muhakkak siz de eleştirilirsiniz.
Herkes kendi penceresinden baktığında haklı.
Çok yönlü düşünebilmeyi maalesef başaramıyoruz.
Çok önemli bir gelişme de Suriyelilerin vatandaşlığa alınması...
Ülkenin bir evladı olarak ben de ilk etapta tepki gösterdim. Ancak bu düşüncem çok kısa sürdü. Benim de atalarım bu topraklara Kafkaslardan gelmişler. O zaman Batum, Osmanlı toprağı, savaştan etkilenmesinler diye Anadolu'ya zorunlu göç ettirilmişler. Tıpkı tarihte Bulgaristan'dan göç edenler, Tatarlar, Boşnaklar, Balkanlardan gelenler gibi...
Bayram tatilinde Samsun'da iken deniz kenarında oturuyorduk. Kalabalık bir aile geldi. Suriyeli olduklarını anladık. Çoluk-çocuk hep birlikte kıyafetleri ile birlikte denize girdiler. Eşimle onları izliyor, bir taraftan da oğlumuzu takip ediyorduk. Bizim bir tane, onların 3-5 tane çocukları vardı. Aynı durumda olsak ne yapardık?
Vatan kavramının oluşmadığı topraklarda neyi savunacaksınız?
Uğruna ölemediğiniz toprakları ne kadar sahipleneceksiniz?
Düşüncelerim ikileme düştü.
Yapılan yorumları çok yönlü düşünmeye başladım.
Ve son olarak hızla geçen günler...
Durdurmak ne mümkün...
Facebook her gün bunu yapmaya başladı...
Geçen yıl bugün veya 2 yıl önce bugün paylaştıkların diyor.
Hatırlatmaların güzel ancak bazen insan hatırlamak istemiyor.
Çünkü sen hatırlattıkça insanın geri dönesi geliyor.
Yorumlar
Yorum Gönder