Kadir Bayşu

Ne acı bir şeydir, düşünülmeden söylenen sözlerin bıraktığı acı. Yorgun gözlerin, kırılmış yüreklerin o an duyduğu ızdırap. Bazen duymak istediklerinizi duyamazsınız, Bazen de hak etmediklerinizi duyarsınız. İşte o an içine kapanır, sessizleşirsiniz. Sonra birden içinizde bir ateş kıvılcımlanır. Eleştirel gözle bakılığında her şeyi eleştirebilir, bir kusur bulabilirsiniz. Bardağın dolu kısmına bakmayı öğrenememiş insanlar... Geliştirilmesi gereken noktalar ile ilgili çözüm önerileri sunmayı bilemezler. Motivasyon yerlerde sürünür... İşte tam o anda, içten bir ses duyulur... "Sen işine bak." Hayal kırıklıkları, beklentiler, verdiğin zamanlar, harcadığın emekler... Görülmez hiçbiri... Bir ses gelir kulağınıza... Yıkılırsınız ansızın... Sonra geriye döner bir bakarsınız... Pişmanlık duyar, keşkelere boğulursunuz... Çok güzel bir söz duymuştum bundan 10 yıl önce, "Yiğit yere düştüğü zaman kalkabilendir" Gelin hep birlikte tarih ne yazmış eleşti...

Hayat bu! Doğduk, büyüdük, yetiştik... Her dönem ayrı bir bekleyiş içinde geçiyor. Güneşin kendini gösterdiği gibi yavaş yavaş gösteriyor kendini, Bir ilerleyiştir gidiyor, müthiş bir değişim furyası yaşanıyor. Baktığımızda bekleyiş, umuttur aslında, Var olmak için yaşanılan heyecandır. Aslında bir engeldir, bekleyiş. Ya harekete geçersiniz ya da beklersiniz. Azmetmekte önemli değil mi? Sabır bunun neresinde ki? Edinilen tecrübeler bize farklı anlamlar katıyor. Tek bir sözcükten ne anlamlar çıkıyor. Birkaçını sizinle paylaşmak istiyorum. Umut, uyanık adamın rüyasıdır. (Aristoteles) Umut sadece eziyetin süresini artırır. (Friedrich Nietzsche) Umut, çalışkanların rüyasıdır. ( Plinius) Hastalar için hayat oldukça, umut da vardır. ( Cicero) Az kork, çok umut et; az ye, çok çiğne; az homurdan, çok nefes al; az konuş, çok anlat; az nefret et, çok sev ve en güzel şeyler seninle olsun. (İskandinav atasözü) Umut fakirin ekmeğidir. (Türk atasözü) Her yaşanılan tecrübeye...