Kadir Bayşu

Değerli Veliler, Hepimiz karne gününü farklı duygularla bekleriz; kimi zaman gurur, kimi zaman endişe, kimi zaman da merakla... Ancak bu özel günde, çocuklarımızın eğitim yolculuğundaki ilerlemesini değerlendirirken, gelin bu kez odağımızı biraz daha genişletelim. Sizleri, karnenin sol tarafındaki notlardan ziyade, sağ tarafındaki o paha biçilmez gelişime odaklanmaya davet etmek istiyorum. Çünkü asıl büyüme, çoğu zaman rakamların ötesinde saklıdır. Sayıların ve notların ardına geçip kendimize sormamız gereken sorular var: Çocuğumun davranışlarında olumlu bir ilerleme oldu mu? Arkadaşlık ilişkileri nasıl şekillendi, sosyal becerileri güçlendi mi? Sorumluluk bilinci gelişti mi, verdiği sözleri tutma konusunda daha dikkatli mi? En önemlisi, bu karne, çocuğumun dönem boyunca gösterdiği emeğin, çabanın ve gayretin samimi bir yansıması mı? Unutmayalım ki eğitimdeki nihai hedefimiz, sadece yüksek notlar alan değil, aynı zamanda dengeli, sorumlu ve iyi bir insan olan bireyler yetiştirmek...

 Benim için nefes alışımın 53. dönüşü tamamlanmak üzere, Son dönüş 38. dönüşte yaşadıklarımın tekrarı gibi oldu, tıpkı büyük buhran gibiydi, Bir büyüğümün dediği aklıma geldi. “Yiğit yere düştüğünde ayağa kalkandır.” Öğretmenlikte geçen 30 dönüş ve kendimce edinilen büyük tecrübeler, 30 dönüşün içinde; 3.5 dönüş öğretmenlik, 26 dönüş eğitim yöneticiliği, 1 dönüş iç denetim uzmanlığı, 7 dönüş ortaokullar koordinatörlüğü,1.25 dönüş dağların komandosu… Hep söylediğim gibi tüm roller geçici tek gerçek insanlık, İnsansak anlamak ve anlaşılmak değerli, Özellikle insanın kendisiyle anlaşması, İçsel diyalog ve kendini keşif yolculuğu, Tüm bu dönüşler insanları ve çevreyi daha iyi anlama yolculuğudur, Anlamak ve anlaşılmak üzerine konuşurken, genellikle başkalarıyla olan etkileşimlerimize odaklanırız. Oysa, kendi iç dünyamızı ne kadar anladığımız, kendimizle ne kadar barışık olduğumuz, başkalarıyla olan ilişkilerimiz gelmeli. Bu yolculuk, içsel diyalog ve kendini ke...

 Sevgili okur, 2025 Liselere Giriş Sınavı (LGS) maratonu tamamlanmak üzere ve ardından tercih süreci başlayacak . Ancak sınav dönemi ve sınav sonrası süreç , öğrenciler ve veliler için hep merak konusu olmuştur. Bu yazıda, 2025 LGS sürecini ve sınavla ilgili temel noktaları hatırlatmak, özellikle de yeni LGS adaylarına yol göstermek istiyoruz. 2025 LGS'ye Doğru Geri Sayım: Sınav Takvimi ve Başvuru Süreci 1. Kritik Tarihler: 2025 LGS Ne Zaman Yapılacak? 15 Haziran Pazar günü gerçekleştirilecek olan sınav, iki oturum halinde yapılacak. Birinci oturum 09.30'da başlayacak ve 75 dakika sürecek , 10.45'te sözel bölüm tamamlanacak . 10.45-11.30 arasında 45 dakikalık bir dinlenme ve ikinci oturuma hazırlık arası verilecek. İkinci oturum ise saat 11.30'da başlayacak ve 80 dakika sürecek , sınav 12.50'de tamamlanacak . 2. Sınav Öncesi Yapılması Gerekenler Sınavdan önceki günlerde biyolojik saatinize dikkat etmek kritik önem taşır . Sınav gecesi uyku ...

Bu kadar hızlı bir değişiminin olduğu bir dönemde okullar, eğitim liderleri, öğretmenler, ebeveynler ne yapmalı? 1968 model anlayışla 2050 yılının ihtiyaç duyduğu insan ve beyin gücü yetiştirile bilinir mi? Son yazımı bu sorularla bitirmiştim. Açıklanan Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli ve öğretim programları bizde bazı bilindik kavramları değiştirmemiz gerektiğini söylüyor. Aslında her çaba ve değişim bu ülkenin öğrenim çağındaki çocuklarının önündeki 50 yılı şekillendirmektir. Dolayısıyla ülkenin 50 yılına şekil vermektir. Peki, bugünün anlayışı ile mi yetiştireceğiz yoksa 2050 yılları için mi yetiştireceğiz? 2050 yıllarında ülkemin yönetim kademelerinde olan doktorları, mühendisleri, pilotları ne tür becerilere sahip olmalı? Nedir öğrencilerde geliştirmemiz gereken beceriler? Çağdaş eğitim anlayışının temel hedefi öğrencilere bilgiyi bir kaynaktan aktarmak değil onlara bilgiye ulaşma yollarını öğretmektir. Bu da ancak üst düzeyde zihinsel süreç becerileri ile olabilir. Dol...

1995 yılında, bir köy okulunda ilk göreve başladığımda 1968 öğretim programı uygulanıyordu. Bir gün önce akşamdan, bir sonraki günün her bir dersinin günlük planını yapıyorduk. Planda; kazandırılmak istediğim davranış, o davranışı hangi konu ile anlatacağım, kullanacağım yöntem ve teknik, kullanacağım kitap ve dersin ayrıntısını yazıyor, sonunda da konunun anlaşılıp anlaşılmadığını tespit etmek için birkaç soru hazırlıyordum. Derslerde farklı bir ders materyali olmadığı için sadece kitap takip ediyordum. Her gün akşam, hazırladığım planı, plan defterine yazıyordum. Bu çok ciddi bir hazırlıktı ve dersin içeriğinde neler yapacağımızı önceden planlıyordum. Açıkçası 1968 model öğretim programı, 1995 yılında hala kullanılıyordu. O zamanlar anlatan öğretmen vardı, dinleyen ve izleyen öğrenci vardı. Sınıfta kara tahta aktif olarak kullanılıyor, tebeşir sınıfın en önemli ders materyaliydi. Bir süre sonra hazır slaytları duvara yansıtan tepegözler okullara geldi. Video kasetler, televizyo...

  Okuduğuma mı, duyduğuma mı yoksa gördüğüme mi inanacağım? İlk müdürlük yıllarımı hatırlıyorum da bilmediğimiz bir şey olduğunda etrafımızdaki müdürlerin yanına koşardık. Telefon ile ulaşmak ne mümkün, okullarda telefon yok, ulaşım ise mümkün değil. Yollara düşüp otostop çektiğim ve yollarda yürüdüğüm günler gelir aklıma. Sene 1998. Bir gün maaşları yapıp? defterdarlığa teslim etmem gerekiyor. Değişen katsayılar var ve ilçeye gitmeliyim. Araç yok. Taksi çağırsam bir aylık ekders ücretini istiyorlar. Okulda beraber görev yaptığımız bir öğretmenin arabası var. Kendisinden beni ilçeye bırakmasını istedim. Benzin parasını vereceğimi aktardım. Kabul etti. Giderken benzinliğe uğradık. Ne kadar vereyim hocam diye nezaketen sordum. İki milyon hocam dedi. Benzinin litresi Ellibin lira. 3 litre benzinle gidebileceğimiz 15 kilometrelik yola 20 litre benzin aldık. O gün kendime çok kızmıştım ve bir karar verdim. Kimseye muhtaç olmayacaktım. Tedbirini alacaksın dedim kendi kendime. O gün bilme...

  KADİR BAYŞU:  Sayın Hocam söyleşimizin ikinci bölümüne Farabi ile başlamak istiyorum. Farabi’nin “erdemli (fazıl) toplum, erdemli (fazıl) olmayan toplum” görüşünü açıklar mısınız? PROF. DR. ABDURRAHMAN KURT: Farabi’nin (870-950), “erdemli (fazıl) şehir”, “erdemli (fazıl) olmayan şehir/toplum” tiplemesi dikkate değerdir. Konuyla ilgili görüşlerini es-Siyasetü’l-Medeniyye (Medeni Siyaset) ve Medine¬tü’l-Fazıla (Erdemli Şehir) isimli iki eserinde ele alır. Farabî’ye göre erdemli şehir erdemlerin tomurcuklanıp çiçek açtığı, iş bölümü ve sosyal dayanışmanın en mükemmel düzeyde gerçekleştiği, hukukun ve sosyal adaletin tam olarak uygulandığı, bilgelerin başkan olduğu bir toplumdur. Erdemli olmayan hâlihazırdaki şehirlerin halkları ise kendi mutluluklarının sadece bedenî haz ve zevklere dayanmasından ötürü bedenlerinin esaretine düşmüş, doğru yoldan uzaklaşmış, fâsık, karakteri değişmiş ve cahil kimselerdir. “Erdemli şehir”, haddi zatında onun ideal devlet modelidir. Bu siyasi...

  İlk öğretmenim gelir aklıma. “Son 5. sınıflarım” demişti hep. Genç yaşta bizimle birlikte emekli olmuştu. O yaşlarımda 45 yaşı çok ileri olarak görüyordum. İlkokul yıllarımda dayak yediğimi bile hatırlıyorum. Hatıramda kalan en belirgin olay ise 5. sınıfın sonlarında babama “bu çocuğu sanayiye ver” cümlesiydi. O zaman çok üzülmüştüm. Ama yıllar sonra anladım bu sözün manasını. Bende bıraktığı izi, etkisi, manası… Ortaokul yıllarım pek parlak değildi. İnanır mısınız, ortaokuldan hatırladığım çok şey yok. Hatta en iyi diyebileceğim arkadaşlarımın bile adların hatırlamıyorum. Günlüklerime baktığımda hatırladım o günleri. Demek ki süreç ortalama geçince hafızada da kalmıyor.  Orta düzey bir öğrencilik sürecinden sonra lisede karşıma çıkan bir öğretmen beni kendime getirdi. İçimdeki kor ateşi alevlendirdi, açığa çıkardı. Geleceğe umutla bakmama sebep oldu. Heyecanlandırdı beni. İlk yılın sonunda birincilikle teknik liseye geçmiştim. Ardından başarılar gelmeye başladı. Öncelikle...

  Bu üç kavram üzerine bir kütüphane kadar kitap yazılmıştır. Alanla ilgili yüzlerce kitap okumuşken, yaptığım sunumlarda ifade etmeye çalışmışken, etrafımdaki insanlara idareci sözcüğünü kullanmayın dememe rağmen, maalesef ben başaramadım. Etrafımızda büyük planların yaratıcıları(lider), bunları uygulamaya koyanlar(yöneticiler) ve bir de durumu idare edenler(idareciler) var. Peki, siz hangisisiniz? Okul müdürlerinin kaçı idarecilik, kaçı yöneticilik, kaçı liderlik yapıyor merak ediyorum. Eğitim yönetimi algı oluşturma sürecidir. İdareci sözcüğü, idare eden manasından geldiği için kullanılmaması gerektiğini söylerim. Okul müdürleri neyi idare ediyorlar, örgütü geliştirme niyetinde değiller mi? Onlara verilen sorumluluğu bir adım daha ileriye götürmek istemiyorlar mı? Sendikanın atadığı mı, yönetmeliğin mi atadığı müdürler okulları yönetiyor? Okullara değil de sendikaya mı çalışıyorlar? Okulda değil de sendikal faaliyetlerde mi zamanlarını geçiriyorlar. Oldum olası idareci sözcü...